SNS Reaal en haar achtergestelde vorderingen. Wat is achtergesteld?

Schuldeisers worden in principe gelijk behandeld. Hun vorderingen zijn volgens de wet gelijk in rang. Partijen kunnen afspreken dat een vordering lager in rang wordt gesteld. Dat is een achtergestelde vordering. Omdat het begrip “achterstelling” geen vastomlijnde (wettelijke) betekenis heeft, moet bij twijfel worden bepaald wat partijen bedoeld hebben af te spreken.

De conclusie of een vordering achtergesteld is of niet, kan vergaande financiële consequenties hebben. Dat leert de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 18 mei 2016 (ECLI:NL:RBAMS:2016:2845). De rechtbank moest oordelen of de door SNS Reaal N.V. uitgegeven obligaties achtergestelde vorderingen waren. Deze obligaties zijn onteigend en nu moet de hoogte van de schadeloosstelling voor de voormalige obligatiehouders worden bepaald. De obligatiehouders zouden gebaat zijn bij de conclusie dat de in de obligaties belichaamde vorderingen concurrente vorderingen zijn. In dat geval ontvangen zij zeker een vergoeding. Als de obligaties als achtergesteld zouden worden aangemerkt, is het nog maar de vraag of de voormalig obligatiehouders iets van de waarde van hun vorderingen terugzien. De rechtbank oordeelde dat de obligaties achtergesteld zijn. De rechtbank kwam tot deze slotsom door middel van een analyse van (i) de tekst van de contracten, (ii) de manier waarop de contracten tot stand zijn gekomen en (iii) de wijze waarop deze zijn uitgevoerd. De rechtbank paste, kort gezegd, de Haviltex-maatstaf toe.

Anne-Mieke Dumoulin belicht in haar noot onder deze uitspraak het begrip “achterstelling”.

Voor de praktijk leert de uitspraak in de kwestie van SNS Reaal dat partijen die een overeenkomst van achterstelling willen sluiten (of daar juist ver van willen blijven), hun bedoelingen en afspraken duidelijk moeten vastleggen.

Lees hier de noot van Anne-Mieke.